تلخ همچون چای سرد

دکتر نون در این چند جلسه کمک عجیبی بهم کرده. اینکه جلوی فکر کردنم رو نگیرم. تا جایی که دوست دارم به موضوعی که دوست دارم بدون عذاب وجدان فکر کنم. همین باعث میشه فکرام سرازیر بشه و راحت بیاد. برای همین اگه قبلا روزی 415 بار توی روز به فلان موضع فکر می‌کردم الان شده 300 بار. چون هرچی بخوای به چیزی فکر نکنی، صدبرابر ازت انرژی گرفته می‌شه و تازه باشدت بیشتری فکرت میره و میاد. مثل وقتی که جلوی شلنگ رو بگیری و نذاری آب جریان داخلش بیاد بیرون. ولی خب فشار اون آب، باعث میشه شلنگ از یه جایی درز پیدا کنه و آب ازش خارج بشه. فکر کردن به حرفای دکتر نون آرومم می‌کنه. پذیرشم رو برده بالا. با این حال استرسم تموم نشده ولی همین که می‌دونم رخ دادن یه سری حس و حالات طبیعیه و گیر نمیدم به به‌وجود اومدنشون، خوبه. راضیم می‌کنه و گاهی‌های زیادی آروم.