پدّ سگ( با رفرنسا هستما)

تا چند دیقه دیگه گردنم یه دست در میاره، محکم میزنه تو سرم و میگه اون ماتحتت رو از زمین جدا کن، لب تاب رو ببیند و برو بکپ!
(گردنم درد داره و اعصاب نداره)
پ.ن: رفرنس نویسی مقاله ی دکتر گیتا...

به سرم زده

دلم میخواست ی دوست پسر داشتم مدرکش فوق لیسانس پاور پوینت درست کردن بود.بعد مثلا اسمش فرشید بود.بهش میگفتم:فریییییییییییی میشه امشب برام یه پاور درست کنی؟اونم میگفت چشم عزیزم.بفرست بیاد فایلت رو...منم براش میفرستادم و این حرکت مصیب اور و چندش پاور پوینت درست کردن ازم ساقط میشد!!!حالا نه همچین رشته ی دانشگاهی یی وجود داره و نه دوست پسرای الان لی لی به لالای دوست دختراشون میذارند و نه من اهل این لوس بازیا هستم!!!تف به این دنیا!

Child abuse

در حال خواندن یک مقاله ی آلمانی هستم در مورد مشکلات کودکان ناتوان ذهنی.نوشته اکثر این افراد،در طول زندگی شان یکبار مورد تجاوز جنسی قرار میگیرند...بعد به این فکر میکنم ما واقعا اشرف مخلوقاتیم؟چطور به یک کودک ناتوان ذهنی میتوانیم با ترحم نگاه کنیم چه برسد به اینکه....

لابه لای درس خواندن

مورد تجاوز قرار گرفتن باعث می شود کودکان یک شبه از دنیای کودکی وارد دنیای بزرگسالی شوند. آن ها دیگر نمی توانند مانند بچه های دیگر با سرخوشی و شادی بازی کنند، دنیای شان کاملاً با دنیای بچه های دیگر فرق می کند. در نتیجه نمی توانند با دیگران ارتباط مناسبی برقرار کنند و گاه تا آخر عمر منزوی باقی می مانند.

فاجعه

دارم مقاله ای ترجمه میکنم در مورد سواستفاده های جنسی از بچه ها...تا الان قسمت های روتین و معمولی اش را خواندم.مثلا اینکه کودک بعد از قربانی شدن یا برون ریزی رفتارش به شدت زیاد است و یا به طور کامل درونگرا میشود و لالی انتخابی را برمیگزیند...و اتفاقات وحشتناک تر دیگر...چیزی که الان در این بین به آن برخوردم این بود که در 46 درصد موارد فردی که به کودک تعرض میکند،یکی از اعضای خانواده است.مثل پدر یا برادران فرد.در 24 درصد موارد یکی از اعضای خانواده ی بزرگترش مثل عمو و دایی و شوهرخاله و...است...در 29 درصد موارد فردی که کود آن را میشناسد.مثلا معلم،ناظم،همکار پدر مادرش و...تنها در یک درصد از موارد،فرد مرتکب ِ جرم غریبه است...

هلپ می!

لطفا این پست رو جدی بگیرید و کمکم کنید:

سلام!هنوز یکماه از ترم دوم شروع نشده که بصورت خیلی ضربه ای و شلاقی از ما خواستند موضوع پایان نامه مون رو تا هفته ی دیگه بگیم.این دستورشون خیلی خیلی جدیِ.ازونجایی که من همکلاسی های ِ بسیار بسیار فعال و اکتیوی دارم،باید با کمال تاسف بگم همه شون موضوع دارند.جز من...این وضعیت حاد باعث شده همین الانی هم ک اومدم اینجا و ازتون کمک بخوام بصورت هیستیریک آدامس بجوم و چه بسا تا آخرین حد ممکن باد کنم و بترکونم!بله!دیوانه شدم.خیلی شیک و مجلسی...اما واقعا ازتون ی خواهشی دارم و دوست دارم کمکم کنید.روزانه اینجا رو میانگین 200 نفر میخونند.حالا به فرض که 100 نفر گذری میان.میمونه 100 نفرِ دیگه.فرض بر این که ازین 100 نفرهم 50 بارشو خودم میام تو صفحه م(!!!!!!!)ولی عاجزانه و دوستانه ازتون میخوام که بهم پیشنهاد ِ موضوع بدید.حتی اگه از من بدتون میاد،اگه فکر میکنید آدم نچسبی هستم.حتی اگه باهام دشمنی دارید و دوست دارید سایه م رو با تیر بزنید...فقط بهم بگید به نطر شما مهم ترین مشکلات رفتاری و یا هیجانی ِ بچه ها تویِ چی هست؟چرا این رفتار ها رو نشون میدند؟بیشترین مشکلات رفتاری ممکنه توی ِ کدوم قشر باشه؟و..مثلا مشکل لجبازی توی دخترا بیشتره و همچنین توی بچه های تک فرزند...یه همچین مثالایی...هرچیِ هرچیِ هرچی به ذهنتون میرسه رو برام کامنت کنید...هرررررررچی...اصلا اصلا لازم نیست علمی باشه...حتی ی کلمه هم میتونید بگید...فقط و فقط نظرتون رو بگید...

دمتون گرم...روزای آخر سال تون عالی...

منتطرم

+فقط ی نکته ای!سعی کنید از قشری حرف بزنید که نمونه هاش در دسترس باشند...مثلا نگید کودکان آفریقایی کمبود غذا دارنددر نتیجه کاهش وزن شون ممکنه باعث افسردگی و... بشه...نمونه هاش تو جامعه زیاد و در دسترس باشند

شما متهم ب خوشبختی هستید

محققان در زمینه خوشبختی به پشتوانه هزاران تحقیق در این مورد می گویند «خوشبختی ساختنی است». تحقیق روی چهار هزار دوقلو نشان داده است که ژنتیک حدود ۵۰ درصد در میزان خوشبختی انسان نقش دارد.
پس حتی اگر به جای خوش اخلاقی، اخم کردن را به ارث برده باشید، باز هم محکوم به زندگی توام با اخم و ناراحتی نیستید. همچنین امتیازاتی نظیر سلامتی، ثروت، تحصیلات یا زیبایی می تواند ۱۰ درصد به خوشبختی کمک کند و ۴۰ درصد باقی آن بستگی به آن دارد که چگونه خود را شاد سازید و خوشحال باشید.

خوشبختی

دکتر «مارتین سلیگمن» بنیانگذار جنبش روانشناسی مثبت در دهه قبل می گوید؛ «تصور کنید دارویی کشف شده است که می تواند طول عمر شما را هشت الی ۹ سال بیشتر کند. احساس خوشبختی همان دارو است.»

منظورش کشور ماست

در لا به لای ترجمه ها:

Storytelling to children is a social practice that is common in Western societies but forbidden in many other cultures because in these cultures stories are considered to be lies