تلخ همچون چای سرد

رفیق!تو چرا اینقدر منو زود ب زود شرمنده میکنی؟؟؟..من فقط تو دلم ازت ی چیزی خواسته بودم.در واقع نخواسته بودم.فقط گفته بودم ینی میشه؟!ولی انتظارشو نداشتم بعد از سه ساعت جواب بشنوم که آره میشه و شاخ ترین استاد دانشگاه بهم زنگ بزنه و بگه آره میشه.میشه عطیه!
میدونی رفیق تو روزای خیلی بدی کنارم بودی.نه اینکه تو روزای دیگه نباشی ها.ولی صاف وقتایی بهم ی نشونه میدی که من دلم داره میپوسه...پس بهم حق بده نشسته باشم تو ی سوئیت 12 نفریِ خالی ِ خالی،تنهای تنها و از شدت بزرگیت گریه کنم...بلند گریه کنم...

راهو برام آسون تر تر کن...

سلام منم به بهارِ آسمون برسون...