تلخ همچون چای سرد

تلخ منم،چایی یخ که هیچکس ندارد هوسش را

تلخ همچون چای سرد

تلخ منم،چایی یخ که هیچکس ندارد هوسش را

رابرت برتون نوشت:"من از اندوه مینویسم که مشغول باشم و از اندوه حذر کنم"

{از سال 89 تا 94 توی بلاگفا می‌نوشتم. بعدش بلاگفا هیولا شد و نوشته‌هام رو قورت داد. منم کوچ کردم به اینجا }

بایگانی

تهی

پنجشنبه, ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۲:۳۲ ب.ظ

بیشتر از سه بار چیزی که درونم ولوله کرده بود رو با یه مشت کلمه اینجا سرهم کردم تا بلکه آروم بشم ولی نشد.
نه ولوله هه تبدیل به کلمه شد،
و نه حقیقتا دل من با نوشتن آشوب درونیم آروم شد.
آدم اولش قلبش از طرف مقابلش میشکنه. ولی اگه این شکستن تبدیل به چندبارگی شد، میفهمه دلش باید از خودش بشکنه نه کس دیگه ای.
ظاهرا دلم از خودم شکسته و این ولوله نه با کلمه آروم میشه، نه با گریه، نه با حرف، نه با راه رفتن و نه هیچ چیز دیگه ای.
شاید با سکوت و بریدن و رفتن آروم بشه.
شاید.

۹۷/۰۲/۱۳