تلخ همچون چای سرد

نوشته بودم که خنده از هر چیز دیگری واگیردارتر است.غم و اندوه هم می تواند واگیر داشته باشد.اما ترس چیز دیگری است.ترس نمی تواند به راحتی شادی و غم ،سرایت کند و این بسیار خوب است.ما با ترس هایمان کم و بیش تنهاییم.

                                   دختر پرتقالی/یوستاین گاردر/ترجمه ی مهوش خرمی پور