تلخ همچون چای سرد

در وجود کسی که می خواهد زندگی مشترک را ترک کند،نوعی مقاومت هست؛ ترس از ناشناخته ها و از بگو مگو کردن...و ترس از پشیمانی.کسی که نمی خواهد ترکش کنند،از این مقاومت استفاده می کند.اما برای اینکه چنین کند، باید صداقت و خواست روشنی را کنار بگذارد.آن چه درونش می گذشت،باید ناگفته باقی می ماند.کسی که نمی خواهد ترکش کنند،باید حق تغییر را به کسی واگذار کند که می خواهد برود.فقط در آن صورت می تواند کسی را حفظ کند که نمی خواهد با او باشد.از این روست که بیشتر وقت ها،میان زوج ها سکوت حاکم است.

 تصرف عدوانی/لنا آندرشون/ترجمه سعید مقدم